Sektor cukrowniczy we Francji znalazł się w głębokim kryzysie, co potwierdza decyzja rodzinnego przedsiębiorstwa Ouvre o zamknięciu swojego ostatniego zakładu produkcyjnego. To już szósty taki przypadek w ciągu ostatnich lat, co sygnalizuje poważne problemy strukturalne w całym sektorze.
Wartość produkcji cukru we Francji szacuje się na około 4 miliony ton rocznie, ale sektor ten zmaga się z wieloma wyzwaniami. Niekorzystne warunki pogodowe i choroby roślin zniechęciły wielu rolników do uprawy buraków cukrowych, co doprowadziło do znaczącego spadku dostępności surowca. Równocześnie, dramatyczny spadek cen cukru na rynku europejskim, sięgający 30 procent w ciągu ostatniego roku, dodatkowo pogorszył sytuację producentów.
Decyzja o zamknięciu fabryki Ouvre ma dramatyczne konsekwencje społeczne – 109 pracowników straci zatrudnienie. Dyrekcja firmy podkreśla, że w obecnej sytuacji rynkowej, gdzie nawet duże koncerny redukują liczbę zakładów, koszty modernizacji infrastruktury znacznie przekraczały możliwości finansowe przedsiębiorstwa.
Cukier z Ukrainy i zmniejszenie obszaru upraw buraków
Sytuację dodatkowo komplikuje rosnący import cukru z Ukrainy. Według danych z 2022 roku, Ukraina była trzecim co do wielkości eksporterem cukru do Unii Europejskiej, zwiększając swoją produkcję o 22% w stosunku do roku poprzedniego. To może powodować dodatkową presję na już osłabiony rynek cukrowniczy we Francji.
Decyzja Saint-Louis Sucre, drugiego co do wielkości producenta cukru we Francji, o zmniejszeniu obszaru upraw buraków o 15 procent w 2025 roku, również wywiera dodatkową presję na sektor.
Próby ratowania sytuacji
Firma Ouvre próbowała ratować sytuację, nawiązując współpracę z Cristal Union, drugim co do wielkości producentem cukru we Francji. Zawarte porozumienie zapewni przynajmniej ciągłość odbioru buraków od rolników w sezonie 2025/26, minimalizując straty w lokalnym rolnictwie.
Eksperci branżowi przewidują, że wpływ zamknięcia zakładu Ouvre na całkowitą produkcję cukru we Francji będzie stosunkowo niewielki. Większość rolników prawdopodobnie przekieruje dostawy do większych producentów, takich jak Cristal Union czy Tereos.
Konieczność systemowych zmian
Jednak zamknięcie kolejnego zakładu produkcyjnego sygnalizuje głębsze problemy strukturalne w europejskim przemyśle cukrowniczym. Konieczne mogą okazać się systemowe zmiany i wsparcie dla sektora, aby zapobiec dalszej degradacji tej strategicznej gałęzi przemysłu spożywczego.
Według danych z 2020 roku, sektor cukrowniczy we Francji generował wartość dodaną brutto w wysokości około 1,4 miliarda euro i zatrudniał około 20 000 osób. Dlatego też, zachowanie tej gałęzi przemysłu jest ważne nie tylko z punktu widzenia ekonomicznego, ale również społecznego.
Francja powinna szukać sposobów na podniesienie konkurencyjności swojego sektora cukrowniczego, np. poprzez wspieranie badań i rozwoju nowych technologii produkcji cukru, czy wsparcie dla rolników uprawiających buraki cukrowe. Tylko systemowe zmiany i wsparcie dla sektora mogą pomóc w ratowaniu tej strategicznej gałęzi przemysłu spożywczego.