Od 2010 roku matematyka stała się obowiązkowym elementem egzaminu maturalnego w polskich szkołach. Decyzja ta miała na celu podniesienie poziomu kompetencji matematycznych wśród młodzieży, jednakże niesie za sobą wyzwania, szczególnie dla uczniów z dyskalkulią – specyficznym zaburzeniem, które utrudnia przyswajanie i stosowanie wiedzy matematycznej.
Dyskalkulia to trudność w rozumieniu liczb, wykonywaniu działań arytmetycznych i ogólnym pojmowaniu zagadnień matematycznych. Uczniowie dotknięci tym zaburzeniem, mimo ogromnego wysiłku, często nie są w stanie sprostać wymaganiom egzaminu maturalnego z matematyki. Problemy te wpływają nie tylko na wyniki egzaminacyjne, ale również na ich dalsze możliwości edukacyjne, gdyż matematyka odgrywa kluczową rolę w rekrutacji na wiele kierunków studiów.
Według danych zebranych przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne, około 5% uczniów w Polsce cierpi na dyskalkulię. To oznacza, że każdego roku około 20 000 uczniów musi zmierzyć się z wyzwaniami związanymi z tym zaburzeniem podczas egzaminu maturalnego.
Starania o Zmianę Przepisów
W ostatnich latach pojawiły się liczne inicjatywy i petycje, których celem jest wprowadzenie zmian w systemie egzaminacyjnym. Organizacje takie jak Polskie Towarzystwo Psychologiczne oraz inne stowarzyszenia działające na rzecz osób z trudnościami w nauce, apelują o możliwość wyboru przedmiotu zastępczego lub całkowite zwolnienie uczniów z dyskalkulią z obowiązku zdawania matematyki na maturze. Wnioskodawcy podkreślają, że choć matematyka jest ważną dziedziną, to uczniowie z dyskalkulią rozwijają się prawidłowo w innych obszarach, takich jak nauki humanistyczne, sztuka czy sport.
Proponowane Rozwiązania
Obecne propozycje zmian obejmują m.in.:
* Alternatywny przedmiot maturalny – umożliwienie uczniom z dyskalkulią zdawania innego przedmiotu, który lepiej odpowiada ich predyspozycjom.
* Dostosowanie warunków egzaminacyjnych – wprowadzenie modyfikacji, takich jak dodatkowy czas na rozwiązanie zadań matematycznych czy możliwość korzystania z pomocy dydaktycznych, które mogą pomóc zminimalizować negatywny wpływ dyskalkulii.
* Indywidualne podejście – opracowanie Indywidualnych Programów Edukacyjno-Terapeutycznych (IPET), które uwzględniałyby specyficzne potrzeby uczniów z dyskalkulią, umożliwiając im prezentowanie swoich umiejętności na innych polach.
Aktualny Stan Dyskusji
Decyzje dotyczące modyfikacji przepisów są przedmiotem intensywnych dyskusji na szczeblu Ministerstwa Edukacji oraz w środowiskach pedagogicznych. Choć matematyka pozostaje fundamentem wykształcenia, to rosnąca liczba głosów w środowisku nauczycieli, psychologów oraz samych uczniów wskazuje na potrzebę stworzenia bardziej elastycznego systemu egzaminacyjnego, który umożliwiłby uczniom z dyskalkulią pełne wykorzystanie ich potencjału.
Według danych z Głównego Urzędu Statystycznego, w 2020 roku około 70% uczniów, którzy zdawali egzamin maturalny z matematyki, uzyskało ocenę poniżej przeciętnej. To oznacza, że wiele uczniów, które mają trudności z matematyką, musi zmierzyć się z wyzwaniami związanymi z Brakiem dostępu do wyższych studiów.
Obowiązkowa matura z matematyki, wprowadzona w 2010 roku, stanowi ważny element systemu edukacyjnego, ale jednocześnie generuje poważne trudności dla uczniów z dyskalkulią. Starania o wprowadzenie ulg i możliwości wyboru przedmiotu zastępczego mają na celu stworzenie bardziej inkluzywnego systemu, w którym każdy uczeń, niezależnie od swoich specyficznych trudności, miałby szansę na sukces. Wprowadzenie takich zmian wymaga jednak szerokiej debaty oraz współpracy między środowiskiem edukacyjnym a decydentami, by ostatecznie znaleźć rozwiązanie, które zapewni sprawiedliwe warunki egzaminacyjne dla wszystkich uczniów.